Γράφει:
ο Χρήστος Μουσουλιώτης
Ένα άρθρο για τους «έξυπνους» μετρητές τής ΔΕΗ γραμμένο από τον πολυεπιστήμονα κ. Ζουγανέλη με ώθησε να γράψω ορισμένα σημαντικά δεδομένα, άγνωστα στους καταναλωτές, που αποκαλύπτουν μια ακόμα «απάτη» με την υποτιθέμενη χαμηλή δαπάνη ενέργειας των λαμπτήρων «οικονομίας» αλλά και τον επερχόμενο μεγαλύτερο λογαριασμό που θα μας χρεώνει η ΔΕΗ εξαιτίας των «οικονομικών».
Ο κ. Ζουγανέλης προβλέπει ότι με τους «έξυπνους» μετρητές θα καταγράφεται και η άεργη ισχύς χωρίς ωστόσο να διευκρινίζει κάτι περισσότερο για το ζήτημα. Η άεργη ισχύς την οποία προβλέπει ότι θα πληρώνουμε με την εγκατάσταση των «έξυπνων» μετρητών, θα είναι πολλαπλάσια επειδή οι λαμπτήρες «οικονομίας» δαπανούν άεργο ισχύ, η οποία δεν καταγραφόταν μέχρι σήμερα και ούτε πληρωνόταν, σε αντίθεση με τη μηδενική άεργο ισχύ των λαμπτήρων πυράκτωσης.
Αυτό το μείζον θέμα αναφέρθηκε αρχικά από τον καθηγητή τού Εθνικού Μετσοβείου Πολυτεχνείου Φραγκίσκο Τοπαλή και τον διδάκτορα Μηχανικό τού ΕΜΠ Ιωάννη Γκόνο. Σε άρθρο τους βασισμένο σε εργαστηριακά ευρήματα αναφέρονται στην άεργο ισχύ των συμπαγών λαμπτήρων πυράκτωσης.1
Η άεργη ισχύς είναι η δαπάνη ενέργειας που προκαλούν οι λαμπτήρες «οικονομίας», την οποία υφίσταται το δίκτυο τής ΔΕΗ, η οποία ωστόσο δεν καταγράφεται στους λογαριασμούς των οικιακών καταναλωτών, αλλά μόνο στις επιχειρήσεις.
Φυσικά η δαπάνη ενέργειας – άεργος ισχύς ονομάζεται επιστημονικά – είναι σχεδόν αμελητέα για μια μικρή λαμπίτσα των 40W. Μετατρέπεται ωστόσο σε τεράστιο μέγεθος όταν αφορά εκατομμύρια Έλληνες ή εκατοντάδες εκατομμύρια Ευρωπαίους ή τα δεκάδες δισεκατομμύρια λαμπτήρων από τους καταναλωτές τού πλανήτη.
Η άεργη ισχύς – καταναλώνει ενέργεια από κάθε ΔΕΗ τής Γης, καίγεται δηλαδή άνθρακας ή άλλες ύλες για να παραχθεί, αλλά δεν μπαίνει στο σακουλάκι των υπολογισμών τής Greenpeace και τής ΕΕ με αποτέλεσμα οι αναφορές ότι η δαπάνη ενέργειας των λαμπτήρων “οικονομίας” που αντιστοιχούν σε Χ ποσό να είναι ψευδείς.
Όπως σημειώνουν οι ανωτέρω ερευνητές «προκαλείται αύξηση της άεργης κατανάλωσης με αποτέλεσμα ο συντελεστής ισχύος να υπερβαίνει με δυσκολία την τιμή του 0,60. Ο χαμηλός συντελεστής ισχύος δεν διορθώνεται εύκολα με κύκλωμα αντιστάθμισης το οποίο εξ άλλου συμπεριλαμβάνεται στο ενσωματωμένο ηλεκτρονικό κύκλωμα έναυσης. Το μόνο που επιτυγχάνει το ενσωματωμένο κύκλωμα είναι η διόρθωση του συνημιτόνου τής θεμελιώδους, δηλαδή η μείωση τής διαφοράς φάσης μεταξύ τής τάσης και τής θεμελιώδους συνιστώσας του ρεύματος. Στην περίπτωση όμως των αρμονικά παραμορφωμένων ρευμάτων ο χαμηλός συντελεστής ισχύος δεν ταυτίζεται με το συνημίτονο. Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο να καταναλώνουν οι ηλεκτρονικοί λαμπτήρες άεργη ισχύ ενώ το συνημίτονό τους πλησιάζει τη μονάδα».
Τι σημαίνει αυτό;
Αυτό μεθερμηνευόμενο σημαίνει ότι υπάρχει ένα είδος «κρυφής» κατανάλωσης ισχύος που δεν εισέρχεται στους υπολογισμούς που αποδίδουν την πραγματική κατανάλωση των λαμπτήρων. Το συμπέρασμα είναι ότι οι όποιες συγκριτικές μετρήσεις στην κατανάλωση μεταξύ ΣΛΦ και λαμπτήρων πυράκτωσης είναι μη πραγματικές.
Ο καθηγητής Θαλής Παπάζογλου επικεφαλής τού Εργαστηρίου Συστημάτων Ηλεκτρικής Ενέργειας στο Ανώτατο Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Κρήτης με άρθρο του στο «Βήμα»2 διευκρινίζει ότι η άεργη ισχύς παίζει παρασκηνιακό, αλλά καθοριστικό ρόλο στην εύρυθμη λειτουργία τού δικτύου τής ΔΕΗ, ρυθμίζοντας ή απορυθμίζοντας το δίκτυο με αποτέλεσμα πολλές φορές την κατάρρευσή του.
Με αυτό τον τρόπο ερμηνεύεται η προτροπή των επιστημόνων κ. Τοπαλή και Γκόνου να μην γίνει ευρεία εφαρμογή των λαμπτήρων “οικονομίας” προς το παρόν, (επειδή υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης τού δικτύου), τής ΔΕΗ μέχρι να επιλυθούν τα σχετικά τεχνικά προβλήματα τής άεργης ισχύος.
Ιδού ορισμένα από αυτά που αναφέρει ο κ. Θ. Παπάζογλου:
Άεργη ισχύς
«Τι είναι η άεργη ισχύς και γιατί μπορεί να παίζει καθοριστικό, παρασκηνιακό κατά μιαν έννοια, ρόλο σε τέτοιες περιπτώσεις; Με τις κοινές γνώσεις, ο όρος άεργη ισχύς μπορεί να ακούγεται αντιφατικός. Γιατί η ισχύς είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το έργο και με την ενέργεια. Παρ’ όλα αυτά όμως η περίπτωση λειτουργίας ενός ΣΗΕ έχει αυτή την ιδιαιτερότητα. Το εναλλασσόμενο ρεύμα το οποίο χρησιμοποιείται στα ΣΗΕ έχει πλάι στα σημαντικά πλεονεκτήματά του αυτό το μειονέκτημα. Για να μεταφέρει δηλαδή κανείς την καθαυτό πραγματική ισχύ που χρειάζεται, αναγκάζεται να δεχτεί και την άεργη ισχύ, μια παλινδρομούσα, ή κατά μιαν έννοια παρασιτική, ισχύ η οποία όμως είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ευστάθεια της λειτουργίας του ΣΗΕ και συνεπώς αν υπάρχει έλλειμμα της απαιτούμενης άεργης ισχύος το Σύστημα κινδυνεύει να χάσει την ευστάθεια και ίσως τελικά να οδηγηθεί σε ολική σβέση.
Έτσι λοιπόν, το θέμα δεν είναι απλά και μόνο αν έχουμε τη διαθέσιμη ισχύ να καλύψουμε το ζητούμενο ηλεκτρικό φορτίο! Εύλογο είναι το ερώτημα: πού έγκειται η δυσκολία κάλυψης των απαιτήσεων της άεργης ισχύος; Δυστυχώς, η άεργη ισχύς είναι θα λέγαμε «δύστροπη», δηλαδή δεν μεταφέρεται καθόλου εύκολα! Η μεταφορά άεργης ισχύος συνεπάγεται πτώση της τάσης. Στο ελληνικό ΣΗΕ τα κέντρα παραγωγής είναι άλλα μακρύτερα και άλλα πιο κοντά στα καταναλωτικά Κέντρα. Η απαιτούμενη άεργη ισχύς δεν είναι δυνατόν να καλύπτεται εξ ολοκλήρου από τα μακρινά κέντρα παραγωγής ή τις εισαγωγές. Για παράδειγμα, το μεγάλο μπλακάουτ της 12ης Ιουλίου 2004 στο ελληνικό ΣΗΕ, που είχε αποτέλεσμα να τεθεί εκτός τάσης το νότιο μισό τμήμα της Ελλάδας, οφειλόταν στην ανεπάρκεια κάλυψης των αυξημένων αναγκών άεργης ισχύος που υπήρχαν λόγω της μεγάλης φόρτισης των γραμμών υπερυψηλής τάσης Βορρά – Νότου. Στην περίπτωση εκείνη υπήρχε η διαθέσιμη παραγωγή ισχύος για την κάλυψη της ηλεκτρικής ζήτησης, όμως αυτό δεν ήταν ικανό για να κρατήσει την ευστάθεια του Συστήματος.
Διαθεσιμότητα και ευστάθεια
Συμπέρασμα: κάποιες περικοπές φορτίου επιβάλλονται ορισμένες φορές για να είναι δυνατή η ρύθμιση και να κρατηθεί η ευστάθεια του Συστήματος, παρ’ ότι μπορεί να φαίνεται ότι υπάρχει η διαθέσιμη ισχύς παραγωγής για να καλύψει όλη την ηλεκτρική ζήτηση».
Σημειώνεται ότι οι λάμπες πυράκτωσης καταναλώνουν την ηλεκτρική ισχύ που τους παρέχεται χωρίς καμία άλλη διαδικασία. Το αντίθετο συμβαίνει με τους “οικονομικούς”οι οποίοι περιέχουν ένα πολύπλοκο ηλεκτρονικό κύκλωμα – που διορθώνει τη χαμηλή άεργο ισχύ τους και την υψηλή συνολική διαταραχή των αρμονικών ακτινοβολιών (χωρίς να τις εξαφανίζει). Α
Από τη στιγμή που αυτό δεν συμβαίνει, τότε οι “οικονομικοί” ζητούν ισχύ από το σύστημα ηλεκτροδότησης, που «κυλά» εντός των καλωδίων με ένα είδος διογκούμενων κυμάτων (καταιγίδες), και με αυτό τον τρόπο αλλοιώνεται προς το χειρότερο η ηλεκτρική ροή και αυξάνεται η απώλεια ρεύματος στο γενικότερο κύκλωμα με επιπλέον προεκτάσεις, όπως είναι η κατάρρευση μετασχηματιστών και η καύση των καλωδίων πολύ γρηγορότερα από το σύνηθες, ή ακόμα και η εκδήλωση πυρκαγιών.
Αυτό είναι τελικά το γεγονός που έχει ωθήσει πολλούς ερευνητές να δηλώνουν ότι οποιαδήποτε κέρδος υπάρχει με τους λαμπτήρες “οικονομίας” χάνεται εξαιτίας τής άεργης ισχύος τους και των υψηλών αρμονικών τους, (οι οποίες προκαλούν πλήθος προβλημάτων υγείας). Μερικοί μάλιστα προτρέπουν τις βιομηχανίες παραγωγής ρεύματος να χρεώνουν στους καταναλωτές τις δαπάνες για τα διορθωτικά μέτρα που απαιτούνται.
Τι αποκρύπτεται
Το γεγονός που αποκρύπτεται είναι ότι κάθε λαμπτήρας «οικονoμίας» «τραβάει» ηλεκτρισμό περισσότερο από όσο αναφέρεται. Για παράδειγμα ένας λαμπτήρας 18W «τραβάει» επιπλέον ενέργεια έως και 20W εάν διαθέτει ηλεκτρονικό εκκινητή. Εάν ο εκκινητής είναι μαγνητικός, τότε χρειάζεται επιπλέον ενέργεια έως και 25W!4
Από τα ανωτέρω αποκαλύπτεται μια ακόμα κρυφή δαπάνη ενέργειας και απόκρυψη γεγονότων, δηλαδή «κρυφά» αέρια τού θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, από τους λαμπτήρες εξοικονόμησης ενέργειας κάτι που δεν συμβαίνει με τις λάμπες πυράκτωσης.
Στην ουσία αυτή η κατάσταση είναι ένα καλά κρυμμένο γεγονός. Η άεργη ισχύς, αυξάνει τη δαπάνη ενέργειας των «οικονομικών» και δεν υπολογίζεται, ούτε χρεώνεται στους απλούς καταναλωτές. Αυτό σημαίνει σε απλά ελληνικά ότι υπάρχει μια αόρατη αλλά υπαρκτή δαπάνη ενέργειας, που τη γνωρίζουν οι ειδικοί και θα χρεώνεται στο εξής με τη χρήση των έξυπνων μετρητών. Αυτή η ισχύς μέχρι σήμερα δεν χρεώνεται στους οικιακούς καταναλωτές, παρά μόνο στις βιομηχανίες και επιπλέον δεν συνυπολογίζεται στη δαπάνη ενέργειας των “οικονομικών”…
Εκτιμώ ότι μπορεί να αποτελεί διαφημιστικό ελιγμό για να φαίνεται (και να διαφημίζεται…) ότι δαπανούν λιγότερη ενέργεια οι «οικονομικές». Το ζήτημα ωστόσο, αφορά το διά ταύτα. Δηλαδή ποιος χάνει τελικά σε χρήμα και σε ρύπανση τού περιβάλλοντος, δεδομένου ότι η φύση τού εναλλασσόμενου ρεύματος χρειάζεται την άεργο ισχύ για να ανάψει τους «οικονομικούς» (δεν χρειάζεται για τις λάμπες πυράκτωσης), αλλά κανείς δεν την αναφέρει στις εξισώσεις που μετρούν αέρια τού θερμοκηπίου και χρηματική δαπάνη. Με αυτούς και άλλους τρόπους βάφουν με πράσινο χρώμα τις ρυπαρές για το περιβάλλον και τοξικές, (πλήρεις ηλεκτρομαγνητικών ρύπων) για τους ανθρώπους λάμπες «οικονομίας».
Το άρθρο τού κ. Ζουγανέλη μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: http://zcode-gr.blogspot.gr/2014/06/k.html
και από εδώ μαζί με ένα ακόμα για το ίδιο θέμα: http://www.mousaios.gr/νέοι-μετρητές-της-δεη-ένας-δούρειος-ίπ/
———————————
1 Υπάρχει λόγος να αντικαταστήσουμε τους λαμπτήρες πυρακτώσεως;» Δημοσίευση: 9 Ιουνίου 2008 – Φραγκίσκοs Β. Τοπαλήs και Ιωάννηs Φ. Γκόνοs – http://www.flashlight.gr/index.php?maincat=12&subcat=37&newsid=490
2 http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=187655&dt=23/03/2008
3 http://www.lrc.rpi.edu/programs/NLPIP/PDF/VIEW/SRCFL_DL.pdf Σελίδα
Οι κίνδυνοι από την ακτινοβολία 