Τέσλα: Το πρώτο θύμα τού ηλεκτρομαγνητικού νέφους

Γράφει:

ο Χρήστος Μουσουλιώτης

Ο Τέσλα ήταν ένας άνθρωπος που γεννιέται κάθε 2.000 χρόνια. Η ανθρωπότητα πιθανώς δεν θα γνωρίσει άλλον επιστήμονα τόσο ιδιοφυή όσο αυτός, με απίστευτα χαρίσματα, απίθανες εκκεντρικότητες και «αλλόκοτες» αλλεργίες.

Ο εγκέφαλος τού Τέσλα ήταν τέλειος. Είχε τη δυνατότητα να οραματίζεται, να  σχεδιάζει  και να ελέγχει με εικονικές προβολές, κάθε είδους συσκευή που γεννούσε η δημιουργική ενόρασή του.

Το σώμα του βάδιζε παράλληλα με την αξεπέραστη διάνοιά του. Διέθετε πέρα από τα ανθρώπινα όρια αντιληπτικότητα τού περιβάλλοντος καθώς ήταν υπερβολικά ευαίσθητος σε κάθε είδους ερεθίσματα. Μπορούσε να βλέπει τον αιθέρα, που όπως ήταν φυσικό πίστευε φανατικά πως υπάρχει, γι’ αυτό και θεωρούσε ανόητους τους ισχυρισμούς τού Αϊνστάιν περί κενού διαστήματος. Έβλεπε τη φωταύγεια τού αιθέρα συνεχώς, ενώ είχε άμεση τηλεπαθητική (αιθερική  ή ενεργειακή) επαφή με όσους  συνδεόταν συγκινησιακά.

Με το θάνατο τής μητέρας του μαζί με τα αιθερικά φαινόμενα,  όπως λέει ο ίδιος, είδε αγγέλους και άκουγε υπέροχη μουσική. Το περίεργο ήταν ότι ο ίδιος ήταν άθεος, αλλά όχι φανατικά άθεος. Θεωρούσε τις θρησκείες αναγκαία και χρήσιμα δημιουργήματα τού ανθρώπου, ενώ ερμήνευε όσα του συνέβαιναν ως φαινόμενα τής αυξημένης του ευαισθησίας.

Ο Τέσλα υπήρξε ένας επιστήμονας που μιλούσε τέλεια 6 γλώσσες. Ήταν αυτός που αρνήθηκε το βραβείο Νόμπελ, παρά τα φοβερά οικονομικά του προβλήματα, επειδή προσφέρθηκε και στον εφευρέτη τής λυχνίας πυράκτωσης Έντισον, θεωρώντας ότι η Σουηδική Ακαδημία τον εξίσωνε με έναν νάνο.

Οι εκκεντρικότητές του ήταν πολλές και ποικίλες. Χρειαζόταν… μαντίλια για να σκουπίζει επιμελώς τα πιάτα και τα μαχαιροπίρουνα που ήδη άστραφταν από καθαριότητα, όταν πήγαινε να γευματίσει σε εστιατόρια, επειδή έπασχε από μικροβιοφοβία, ενώ πάθαινε αλλεργικό σοκ όταν ερχόταν σε επαφή με γυναικεία σκουλαρίκια….

Όσον αφορά τις εφευρέσεις του, μόνο η αναφορά τους κάνει κάποιον να μείνει άφωνος. Πέρα από την τιθάσευση των νερών τού Νιαγάρα και την παραγωγή ηλεκτρισμού από αυτά, την καθιέρωση τού εναλλασσόμενου ρεύματος και τόσες άλλες, υπάρχουν και εκείνες που εξάπτουν κάθε φαντασία, αλλά παραμένουν καλά κρυμμένες σε φακέλους μυστικών υπηρεσιών και πιθανώς αδύνατο να υλοποιηθούν στην εποχή μας

Οι πλέον εντυπωσιακές και γνωστές ανακαλύψεις του αφορούν τη δυνατότητα πρόκλησης σεισμών, όπως πράγματι είχε κάνει με μια μικρή συσκευή, που κατέστρεψε με τσεκούρι, καθώς έσπευδε η αστυνομία εκεί που έκανε τα πειράματά του, ύστερα από το τρέμουλο τού εδάφους που συνέβαινε γύρω από το εργαστήριό του.

Πραγματοποίησε την εκπομπή κυμάτων συντονισμού, που έκαναν κομμάτια χοντρού σίδερου να σπάνε σαν σπιρτόξυλα και ισχυριζόταν ότι θα μπορούσε να κόψει στα δύο τη Γη σαν μήλο, αλλά και ότι μπορούσε να μειώσει την ισχύ των σεισμών. Μιλούσε για έλεγχο τού καιρού, την επικοινωνία με το διάστημα, τη μεταφορά ηλεκτρισμού χωρίς καλώδια σε κάθε σημείο της Γης, τη ρομποτική, ενώ έκανε πραγματικότητα τη θεραπευτική χρήση τού ηλεκτρισμού (διαθερμία), τις λάμπες φθορισμού και πολλές άλλες.

Επειδή το παρόν σημείωμα δεν έχει σκοπό να αποτελέσει βιογραφία τού Τέσλα, αλλά μόνο μικρή αναφορά σε αυτή τη διάνοια, που η φύση ή ο θεός της χάρισε με υπερβολικά σπάταλο τρόπο απίστευτες δυνατότητες, είναι χρήσιμο να δούμε το φάσμα των ασθενειών που έπλητταν αυτόν τον Προμηθέα τού ηλεκτρισμού, που είχε ως πρότυπο τον Αρχιμήδη, αλλά διαπνεόταν από τις ρατσιστικές ιδέες τής ευγονικής και αρνήθηκε τις προτάσεις τού Λένιν να πάει στην ΕΣΣΔ για να συνεισφέρει στον εξηλεκτρισμό τού κομουνισμού.

Ο Τέσλα υπέφερε από συμπτώματα που συναντώνται σήμερα σε ανθρώπους που υποφέρουν από ηλεκτροευαισθησία. Δυστυχώς γι’ αυτόν εκείνη την εποχή, (και σήμερα) ή ιατρική ήταν αρκετά τυφλή και αδαής για να μπορεί να αντιληφθεί την πηγή των προβλημάτων του και συνακόλουθα δεν είχε τη δυνατότητα να του προσφέρει καμία βοήθεια.

Η πρώτη βιογραφία τού Τέσλα, που έχει γραφτεί από τον φίλο του John O’Neil,^[1] περιγράφει τις ακραίες ευαισθησίες που είχε αναπτύξει ο Τέσλα και τον βασάνιζαν, αποτελώντας μυστήριο γι’ αυτόν και για τους διάσημους γιατρούς που προσπαθούσαν να τον βοηθήσουν.

Οι αισθήσεις του είχαν τόσο μεγάλη ευαισθησία, που ο ήχος ενός ρολογιού, που βρισκόταν σε απόσταση τριών δωματίων, ακουγόταν σαν τις καμπάνες τής αποκάλυψης…

Ο Τέσλα γεννήθηκε το 1856. Μεγάλωσε στην εποχή που η βιομηχανική επανάσταση βρισκόταν στα σπάργανα. Η ρύπανση από το ηλεκτρομαγνητικό νέφος ανύπαρκτη, η ατμοσφαιρική ρύπανση ελάχιστη, ο υπερπληθυσμός άγνωστο θέμα, όπως και τα προβλήματα από την κυκλοφορία στους δρόμους.

Και όμως. Οι απλές δονήσεις εκείνης τής σχεδόν ανύπαρκτης κυκλοφορίας, έκαναν το σώμα του να τρέμει. Αναγκαζόταν να μονώνει τα πόδια του και το κρεβάτι του με καουτσούκ για να μην μεταβιβάζονται οι κραδασμοί στο σώμα του.

Η φυσιολογική ομιλία, ακουγόταν σαν  να ουρλιάζουν πολλοί άνθρωποι μαζί.  Εξαιρετικά ευαίσθητος ήταν και στις ηλιακές ακτίνες. Από τη στιγμή που βρισκόταν εκτεθειμένος στον Ήλιο, ένιωθε σαν να βομβαρδίζεται από αυτόν. Ήταν απολύτως φυσικό επειδή οι υπεριώδεις Α και Β που φθάνουν στη Γη, αρκούν για να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα σε κάθε φωτοευαίσθητο, όπως ακριβώς προκαλούν οι λάμπες «οικονομίας» οι οποίες εκτός από τις Α και Β υπεριώδεις εκπέμπουν και τις Γ. Οι ηλιακές ακτινοβολίες , οι οποίες μπλοκάρονται από τη στρατόσφαιρα.

Ο Τέσλα ήταν υπερευαίσθητος και στην αφή. Το απαλότερο άγγιγμα το βίωνε σαν σπρώξιμο ελέφαντα.

Είχε την ικανότητα να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη ενός αντικειμένου στο απόλυτο σκοτάδι ακόμα κι αν βρισκόταν σε απόσταση πολλών μέτρων, με μια περίεργη αίσθηση που βίωνε πάνω στο μέτωπο. Παρά ταύτα δεν υπέφερε ποτέ από πονοκεφάλους!

Το σώμα του βρισκόταν συνεχώς σε «παράλογη» και «αφύσικη» κατάσταση. Ένιωθε σαν να βρισκόταν στο κρεβάτι τού Προκρούστη. Βίωνε  συσπάσεις στους μυώνες κι έτρεμε. Ο παλμός του ήταν διαταραγμένος. Από εξαιρετικά χαμηλός, έφτανε σε περισσότερους από 250 το λεπτό.

Όπως αναφέρει ο πρώτος βιογράφος του, αν και υπέφερε τόσο πολύ από αυτή τη μυστηριώδη ασθένεια, δεν είχε χάσει καθόλου το κουράγιο του και πολεμούσε συνεχώς για να γίνει καλά. Έπασχε από φοβίες, η πλέον γνωστή εξ όλων ήταν η μικροβιοφοβία του, που είχε προκληθεί πιθανότατα από χολέρα, που τον έπληξε στην πατρίδα του κατά το παιδικά του χρόνια.

ΟΙ στενές συγγενικές σχέσεις και ο τρόπος που εξελίσσονται είναι γνωστό ότι δημιουργεί μόνιμες αγκυρώσεις στην προσωπικότητα κάθε ατόμου. Το ίδιο συνέβη με τον Τέσλα όταν ο μεγαλύτερος αδελφός του σκοτώθηκε πέφτοντας από άλογο. Ιδιοφυείς και διάσημοι όπως οι Σαλβατόρ Νταλί, ο Βαν Γκογκ, ο Βίλχελμ Ράιχ, ο Καρλ Μαρξ και ο Λένιν είναι μερικοί από εκείνους που η εξέλιξη τής ζωής τους καθορίστηκε από τη ζωή ή το θάνατο στενών συγγενών τους.

Παραμένει άγνωστος ο λόγος που ποτέ του δεν παντρεύτηκε, αν και τον θαύμαζαν αμέτρητες γυναίκες. Στην  πραγματικότητα ζούσε πάντα μόνος.

Οι ιδέες τού Τέσλα για τη χρήση τής ενέργειας αποδίδονται χαρακτηριστικά σε μια ομιλία του μπροστά στα μέλη τού Αμερικανικού Ινστιτούτου Ηλεκτρολόγων Μηχανικών.

«Μπορεί ο άνθρωπος να ελέγξει τη μεγαλοπρεπέστερη, την πλέον γοητευτικά εμπνευσμένη από όλες τις διαδικασίες της φύσης;… Αν μπορούσε να το κάνει αυτό, θα είχε δυνάμεις σχεδόν απεριόριστες και υπερφυσικές… Θα μπορούσε να δημιουργεί τους ήλιους και τα αστέρια, τη θερμότητα και το φως. Θα μπορούσε να δημιουργεί ζωή και να την αναπτύσσει σε όλες τις άπειρες μορφές της… Τέτοιες δυνάμεις θα μπορούσαν να τον τοποθετήσουν δίπλα στο Δημιουργό του, κάνοντάς τον ικανό να εκπληρώσει τον υπέρτατο προορισμό του».

Τελειώνοντας το σημείωμα για τις παθήσεις και τη διάνοια τού Τέσλα, που δεν θα υπάρξει  παρόμοια για χιλιετίες, είναι ενδιαφέρουσα μια αναφορά από τα παιδικά του χρόνια για τα  «θαύματα» που βίωνε στο πατρικό του σπίτι βλέποντας τον αιθέρα των αρχαίων Ελλήνων ή την οργόνη τού Βίλχελμ Ράιχ.

Ο Τέσλα ήταν στενά δεμένος με το γάτο του τον Μακάκ, κι αυτός ήταν που έσπρωξε το ενδιαφέρον τού μικρού Τέσλα στην έρευνα τού ηλεκτρισμού. Οι αφορμές ήταν καθημερινές, καθώς στις στιγμές που του χάιδευε την πλάτη έβλεπε να εκπέμπονται ρεύματα φωτοβολούσας ενέργειας και τα χέρια τού τρίχρονου, τότε Τέσλα, τριζοβολούσαν έντονα!

«Ο πατέρας μού έλεγε ότι ήταν ηλεκτρισμός και η μητέρα να μην πειράζω τον γάτο επειδή θα έπιανε φωτιά», έλεγε ο Τέσλα. Ωστόσο, ακόμα και τότε σκεφτόταν αφαιρετικά, προσπαθώντας να βρει εάν η φύση ήταν ένας τεράστιος γάτος, που παρήγε κεραυνούς και αστραπές και ποιος της έτριβε την πλάτη. «Αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τον Θεό», μονολογούσε ο μικρός Τέσλα, επηρεασμένος από τον πατέρα του, που ήταν ιερέας.

Ένα άλλο φαινόμενο που τον έσπρωξε στην έρευνα τού ηλεκτρισμού ήταν τα φωτεινά αποτυπώματα που έβλεπε στα πόδια των ανθρώπων καθώς αυτοί περπατούσαν στο χιόνι. Επίσης όταν μια χιονόμπαλα έπεφτε βίαια πάνω σε κάποιο αντικείμενο, έβλεπε να ξεπηδούν παρόμοιοι φωτεινοί πίδακες.

Όπως ανέφερε προς το τέλος τής υπερδημιουργικής και πολυτάραχης ζωής του «ακόμα και τώρα, δεν έχω καταλάβει τι είδους ηλεκτρισμός είναι αυτός»….

Από εδώ κατεβάζετε το άρθρο σε μορφή  PDF:  Τέσλα- Το πρώτο θύμα τού ηλεκτρομαγνητικού νέφους

^[1] Prodigal Genius: The Life of Nikola Tesla